รีเลย์ควบคุมวิธีที่รีเลย์สร้างวงจรประสานแบบล็อคตัวเอง
การล็อคตัวเองและการประสานทำได้โดยหน้าสัมผัสเสริมของรีเลย์ ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าการล็อคตัวเองและสิ่งที่เรียกว่าการประสาน การล็อคตัวเองคือการปิดสวิตช์ปุ่มของลูปคอยล์คอนแทคด้วยหน้าสัมผัสของคุณเอง และทำให้ลูปคอยล์เปิดอย่างต่อเนื่องหลังจากปล่อยสวิตช์ปุ่ม ซึ่งเป็นการล็อคตัวเอง ด้วยวิธีนี้คุณสามารถใช้หน้าสัมผัสเปิดตามปกติของรีเลย์เพื่อเชื่อมต่อสวิตช์ปุ่มแบบขนาน ด้วยวิธีนี้เมื่อกดปุ่มลงขดลวดรีเลย์เปิดอยู่ รีเลย์ทำงาน และหน้าสัมผัสเปิดปกติปิดอยู่ ด้วยวิธีนี้ หน้าสัมผัสที่เปิดตามปกติของรีเลย์จะถูกปิดหลังจากปล่อยปุ่ม ประสาน
: ประสาน
เป็นวงจรควบคุมที่มีความสัมพันธ์ทางตรรกะระหว่างคอนแทคสองตัวหรือมากกว่า ตัวอย่างเช่น ขดลวดของรีเลย์ 2 เปิดอยู่หลังจากถูกไฟฟ้าดูดโดยรีเลย์ 1 ที่ปิดตามปกติ หากคอนแทคเตอร์ 1 ทำงาน คอนแทค 2 จะไม่ทำงาน เป็นการกระทำของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือหลายฝ่าย!!
การล็อคตัวเองคือการเชื่อมต่อหน้าสัมผัสที่เปิดตามปกติของรีเลย์เข้ากับปุ่มสตาร์ทแบบขนาน กดคอนแทคปุ่มสตาร์ทเพื่อดึง จากนั้นสัมผัสเปิดตามปกติเพื่อเปิดสวิตช์ ในขณะนี้ กระแสปุ่มปลดล็อคถูกเปิดจากหน้าสัมผัส ซึ่งสามารถรับรู้ถึงการล็อคตัวเอง
การประสานเป็นกระบวนการที่ขดลวด A เชื่อมต่อกับหน้าสัมผัสที่ปิดตามปกติของ B. B มักจะปิดหน้าสัมผัสที่ถูกตัดการเชื่อมต่อ ขดลวด A จะไม่สามารถวาดได้อีก
เฉพาะเมื่อ B ถูกตัดการเชื่อมต่อเท่านั้น ขดลวด A จะสามารถเปิดได้หลังจากรีเซ็ตหน้าสัมผัสที่ปิดตามปกติแล้ว
การล็อคตัวเอง: หน้าสัมผัสเปิดตามปกติของรีเลย์จะควบคุมคอยล์ของตัวเอง ซึ่งสามารถทำงานได้ต่อไปหลังจากคลิก และปุ่มหยุดสามารถหยุดได้
อินเตอร์ล็อค : จุดปิดปกติของรีเลย์ A ควบคุมขดลวดของรีเลย์ B A ทำงาน B ไม่สามารถทำงานได้ และในทางกลับกัน.
การล็อคตัวเอง: ช็อตเปิดตามปกติของรีเลย์นั้นขนานกับสวิตช์ของคอยล์รีเลย์ควบคุม
ประสาน : หน้าสัมผัสปิดตามปกติของรีเลย์สองตัวเชื่อมต่อแบบอนุกรมกับขดลวดของรีเลย์ตัวอื่น
