หลักการทำงานของหม้อแปลงความถี่สูง
หลักการทำงานของหม้อแปลงความถี่สูง
หม้อแปลงความถี่สูงเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของแหล่งจ่ายไฟสลับ แหล่งจ่ายไฟสลับโดยทั่วไปใช้วงจรแปลงกำลังแบบฮาล์ฟบริดจ์ เมื่อทำงาน ทรานซิสเตอร์แบบสวิตชิ่งสองตัวจะเปิดขึ้นเพื่อสร้างคลื่นพัลส์ความถี่สูง 100kHz จากนั้นใช้หม้อแปลงความถี่สูงเพื่อลดระดับและส่งออกกระแสสลับแรงดันต่ำ อัตราส่วนของการหมุนเป็นตัวกำหนดแรงดันขาออก หม้อแปลงความถี่สูงที่โดดเด่นที่สุดสามตัวในวงจรหม้อแปลงครึ่งสะพานทั่วไป: หม้อแปลงหลัก หม้อแปลงไดรฟ์ และหม้อแปลงเสริม (หม้อแปลงสแตนด์บาย) หม้อแปลงแต่ละตัวมีข้อกำหนดการวัดของตนเองในข้อบังคับระดับประเทศ เช่น หม้อแปลงหลัก ตราบเท่าที่เป็น สำหรับแหล่งจ่ายไฟที่สูงกว่า 200W เส้นผ่านศูนย์กลางแกน (สูง) ต้องไม่น้อยกว่า 35 มม.
หม้อแปลงไฟฟ้าเป็นอุปกรณ์ที่แปลงแรงดันไฟฟ้ากระแสสลับและอิมพีแดนซ์ เมื่อกระแสไฟ AC ผ่านขดลวดปฐมภูมิ กระแสแม่เหล็ก AC จะถูกสร้างขึ้นในแกนเหล็ก (หรือแกนแม่เหล็ก) ทำให้เกิดแรงดันไฟฟ้า (หรือกระแส) ในขดลวดทุติยภูมิ
หม้อแปลงประกอบด้วยแกนเหล็ก (หรือแกนแม่เหล็ก) และขดลวด ขดลวดมีขดลวดตั้งแต่สองเส้นขึ้นไป ขดลวดที่เชื่อมต่อกับแหล่งจ่ายไฟเรียกว่าขดลวดปฐมภูมิและขดลวดที่เหลือเรียกว่าขดลวดทุติยภูมิ
